Ze Stift Ardagger do Zamku Neubruck

Miejscowość Ardagger w regionie Mostviertel słynie z doskonałego moszczu. Tłoczy się tu wysokiej jakości moszcz zawierający do 90% gruszek, jedyny taki w Europie. Najróżniejsze wariacje smakowe to zasługa sadowników, którzy wzdłuż mierzącego ok. 200 km Szlaku Moszczu, popularnego także wśród rowerzystów, hodują ok. 300 odmian tego owocu. Kto zechce w ramach przerwy obiadowej skosztować moszczu i lokalnych przysmaków, szybko się zorientuje, że gdy ktoś wznosi ku nam szklaneczkę moszczu mówiąc „G’sundheit“, trzeba mu odpowiedzieć „Sollst leben“. Gruszki „w płynie” są dostępne także w postaci wina musującego, octu i likieru. Na degustacje zaprasza między innymi centrum MostBirnHaus w Stift Ardagger i „Mostelleria“ w Oed-Öhling.

„Federspiel“ wśród win to jak „waga piórkowa” w boksie – obie stanowią kategorie wagowe, przy czym tę pierwszą znajdziemy tylko i wyłącznie w Wachau. Znak jakości w gradacji „Federspiel“ gwarantuje czysto regionalne wino i opisuje zawartość alkoholu. Spróbować takiego wina można na przykład w winiarni „Hof in der Lauben“ prowadzonej przez Thomasa Gritscha w Spitz. Pierwsze wzmianki o jego tradycyjnej winnicy o powierzchni 7 ha znajdziemy już w dokumentach z 1248 roku. To najwyżej położona i najbardziej stroma winnica w Wachau. Tutejsze gleby łupkowe nadają się specjalnie do uprawy odmian veltliner i riesling, które Gritsch interpretuje elegancko i dynamicznie. Czemu więc nie zasiąść w ogrodowej altanie i nie spróbować „Steinfedera”? Jego nazwa pochodzi od nazwy trawy (Steinfedergras – po polsku ostnica pierzasta), która łagodnie kołysze się na letnim wietrze wśród winorośli. Cóż, trudno o bardziej sielankowe klimaty na przystanek w rowerowej wędrówce.

„Veni, vidi, vici“ – słynne zawołanie Cezara mogłoby równie dobrze pochodzić od Umberto Eco. Dlaczego? Bo włoski pisarz przybył do Melku, zobaczył wspaniały klasztor i zdobył serca czytelników swym dziełem „Imię róży“, zainspirowanym przez zakon benedyktynów. Nic w tym dziwnego, bo gdy żółty, potężny budynek klasztoru jaśnieje w świetle zachodzącego słońca, już z oddali wzbudza podziw i zachwyt. Także w jego wnętrzach kryje się wiele niezwykłych skarbów. W klasztornej bibliotece przepiękne freski sufitowe czuwają nad ponad 100 000 ksiąg z zakresu teologii, filozofii, jurysprudencji i medycyny – cenną spuścizną założonego w 1089 roku zakonu. Wizyta w znajdującym się na liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO klasztorze wzbogaci każdą rowerową wyprawę, a niektórym turystom może dostarczy nawet nowych inspiracji.