IJsbaden. Niks voor warmdouchers?
‘s winters in een bevroren meer springen klinkt voor veel mensen absurd. Maar voor Patricia Schumacher uit Californië is het de perfecte manier om de winterblues te verjagen. Lees meer over het fenomeen ijsbaden.
De winter in Oostenrijk is gemaakt voor stilte, innerlijke rust en ontspanning. Hij roept echter ook op tot het herontdekken van de natuur en het achterhalen van de geheimen van de sneeuw.
Er is bijna geen wisseling van jaargetijde die zo mooi en tegelijk zo stil is als de overgang van de herfst naar de winter. Wanneer het buiten koud wordt kondigt de heldere lucht de sneeuw al een beetje aan, je kunt hem gewoon ruiken. Bergen, bossen, meren en steden verdwijnen onder een glinsterende witte deken. Met deze witte pracht glijdt ook een zekere stilte over het land. Geluiden klinken alsof ze in watten zijn verpakt, gedempt dringen ze door tot de oren. Bij iedere ademteug in de zuivere winterlucht treedt er als vanzelf een weldadige rust in. Zonder dat je het merkt wordt ook je eigen ritme langzamer. En dat voelt ontzettend goed.
Afhankelijk van hoe het licht breekt glinstert de sneeuw in de meest uiteenlopende kleurnuances, die we waarnemen als wit. Dat is niet alleen de kleur van de zuiverheid. Volgens de kleurenleer staat sneeuw ook voor vreugde, vrede en een licht gevoel, tevens de ingrediënten voor een sneeuwwitte winterbetovering. Dat is niet zo gek, want deze stilte herbergt een breed scala aan belevenissen die je gelukkig maken. Als alleen al de eerste sneeuwkristallen op je neus of het tipje van je tong smelten en je doen glimlachen, leidt dat tot een speelse uitgelatenheid. Bij het dollen door de sneeuw buiten ontstaan momenten die je nog lang zullen bijblijven: sneeuwballen proberen te ontwijken, een sneeuwpop een wortel als neus geven of een wedstrijdje sleeën. Dat is het mooie van sneeuw, je kunt er op zo veel manieren van genieten.
Tijdens een arresleetocht door het winterse landschap wordt de witte ondergrond pure wintermagie. Gedempt klinken de bellen van de paarden, het ritmische gestamp van hun hoeven en hun krachtige gesnuif. Achterin zit je gewikkeld in een warme wollen deken lekker tegen elkaar aan, de muts diep over de ogen getrokken, en je geniet. De slee glijdt langs ijzige, surreëel aandoende wonderen van de natuur: bevroren watervallen, majestueuze naaldbomen gehuld in een door de wind gevormd sneeuwkleed en ijspegels die van de daken hangen.
De winterzon doet sneeuwhellingen en meren oplichten. Daar, waar ijsmeesters het dikke ijs hebben vrijgemaakt van sneeuw, zie je mensen aan het schaatsen en ijsstokschieten. De bedrijvigheid duurt tot de avond, tot het uiteindelijk verstomt in de stilte van de winter. Daarna verschijnt de maan op het toneel, die een schitterend decor biedt om in rust helemaal een te worden met het landschap. Geen lawaai, geen kunstmatig licht. Alleen de pure fascinatie van de sterrenhemel die fonkelt in de stilte.
Het beste wat je kunt doen na een fakkelwandeling, ijsbaden, een rodeltocht of een winterwandeling is neerstrijken in een typisch Oostenrijkse hut. Wanneer je met rode konen en een reuzenhonger in de gemoedelijke stube zit en huisspecialiteiten vers op je bord krijgt, komt het gevoel van geborgenheid en gastvrijheid op. En warmte vult je hart.
Iedereen kent de droom van het vliegen. Maar wat als sneeuw het hoofdthema van de droom is? Wanneer je gelooft in droomduiding, dan staat sneeuw voor rust en bezinning. Een “sneeuwdroom” zou een aanwijzing kunnen zijn om even terug te schakelen en te ontspannen, om het lichaam en de geest rust te gunnen. En het mooie is dat deze dromen uitkomen in de Oostenrijkse winter. In een spa, te midden van warme bronnen en zachte dekens, verzonken in een goed boek. Heel bewust onthaast, stil, alleen met je gedachten. De geur van kruiden en weldadige essences in de neus. Af en toe in de poederachtige verte kijken en luisteren naar de stilte. Een echte droom.
… Waarom kraakt sneeuw? Wanneer sneeuw op de grond valt verbinden de sneeuwkristallen zich met elkaar. Wanneer je je voet op deze verbindingen zet worden de sneeuwkristallen weer gebroken, wat je hoort als kraken. Hoe kouder, hoe luider. Want, is de sneeuw warmer, dan zit er ook meer water tussen de kristallen. Daardoor gaan de kristallen glijden en dat dempt het krakende geluid.
… Bestaat sneeuw uit regen? Nee, niet echt. Sneeuw ontstaat uit kristallisatiekiemen, zoals stofdeeltjes of pollen in de wolken, waaraan waterdruppels zich hechten die in de lucht bevriezen.
… Is iedere sneeuwvlok uniek? Ja/nee. Wetenschappers hebben in totaal 121 basisvormen van sneeuwvlokken ontdekt. De vlokken krijgen hun unieke stervorm tijdens hun reis naar de aarde. Afhankelijk van temperatuur en luchtvochtigheid ontstaan de oneindige variaties van vlokken. Theoretisch gezien zou het dus kunnen gebeuren, dat er twee dezelfde vlokken op aarde neerdwarrelen. Praktisch gezien is dat echter door de oneindig vele gedaantes onwaarschijnlijk.
… Hoe snel reist een sneeuwvlok? Al naargelang de samenstelling en de temperatuur heeft een sneeuwvlok tussen de 30 en 60 minuten nodig om van de wolken naar de aarde te fladderen. De gemiddelde snelheid bedraagt tegen de 4 km/uur.
Beweging in de sneeuw verschaft niet alleen plezier, maar helpt ook bij het verbranden van wintervet. Zoveel calorieën verbrand je per uur:
Verder is de koude winterlucht goed voor de huid, want hij bevat 30% meer zuurstof, wat ook een positieve invloed heeft bij hart- of bloedsomloopproblemen en migraine.
‘s winters in een bevroren meer springen klinkt voor veel mensen absurd. Maar voor Patricia Schumacher uit Californië is het de perfecte manier om de winterblues te verjagen. Lees meer over het fenomeen ijsbaden.
De winter in Oostenrijk is uniek, stralend en fantastisch. Hoewel het buiten vaak lang donker is, heeft de winter toch tal van zonnige kanten en vele soorten licht. Je moet die alleen willen zien.