Peter Rosegger
Literatura między śniegiem a lodem
Peter Rosegger opisuje zimę oczami dziecka — jej piękno, ale też surowe, nieprzyjazne oblicze. Wychowany na górskim gospodarstwie rolnym w Styrii, które później nazwał swoją „leśną ojczyzną”, stał się jednym z najważniejszych niemieckojęzycznych pisarzy przełomu XIX i XX wieku.
Jego trzytomowy zbiór opowiadań „Als ich noch ein Waldbauernbub war” (Kiedy byłem chłopcem z górskiej farmy), wydany w latach 1900-1902, stał się prawdziwym bestsellerem.
Peter Rosegger urodził się w 1843 roku w Alpl jako najstarsze z siedmiorga dzieci. Syn analfabety nauczył się czytać dzięki matce. W wieku 17 lat rozpoczął naukę zawodu krawca, ponieważ nie był wystarczająco silny, by pracować na roli.
Podczas wędrówek od gospodarstwa do gospodarstwa poznawał zwyczaje i ludzi. Wkrótce zaczął pisać, zmienił nazwisko z Roßegger na Rosegger i zdobył sławę jako pisarz. Dwukrotnie się ożenił, miał pięcioro dzieci i odbywał podróże po Europie Środkowej, prezentując swoje dzieła. Zmarł w 1918 roku w Krieglach, gdzie został pochowany.
„Nikt na ziemi nie sprawił mi tyle radości co natura — ze swoimi kolorami, dźwiękami, zapachami, swoim spokojem i nastrojami.”
Peter Rosegger z każdej perspektywy
Pisarz, poeta i dziennikarz
W czasach industrializacji Rosegger zaspokajał tęsknotę za autentycznymi opowieściami wiejskimi, które stanowiły pozytywną przeciwwagę dla zgiełku wielkiego miasta. Tak narodził się gatunek „powieści ojczyźnianej”.
Jednak byłoby błędem postrzegać Roseggera jedynie jako literackiego reprezentanta sielskiego, wiejskiego życia. Pisał także o niedostatkach, biedzie oraz drastycznych nierównościach między bogatymi właścicielami ziemskimi a potrzebującymi.
Zbiór opowiadań
„Gdy byłem jeszcze wiejskim chłopcem”
Cicha, magiczna atmosfera zimy, połączona z trudami życia górskiego chłopa, ukazana jest w bożonarodzeniowej opowieści ze słynnego zbioru „Gdy byłem jeszcze wiejskim chłopcem”.
W „Kiedy szedłem po radość Bożego Narodzenia” Rosegger opisuje wieczną, długą drogę z rodzinnego gospodarstwa na Alpl do odległej doliny Mürz. Stamtąd musiał zdobyć składniki na świąteczny posiłek dla dużej rodziny. Godzinami wędrował po śliskich, stromych zboczach i przez głęboko zaśnieżone lasy — to był codzienny wysiłek w tej odizolowanej krainie.
Opowiadanie
„W noc wigilijną”
W swojej opowieści „In der Christnacht” Rosegger opisuje nocną wędrówkę na pasterkę. Kto dziś zimą wyruszy ze „Stodoły Kluppeneggerów”, dawnego domu rodzinnego Roseggera, do St. Kathrein am Hauenstein, może wyobrazić sobie trudy, jakie stwarzał stromy, głęboko zaśnieżony teren.
Wzdłuż trasy spacerowej od domu rodzinnego na Alpl do ulubionego kościoła – parafialnego kościoła St. Kathrein am Hauenstein – tablice z cytatami i sentencjami przypominają o dziełach słynnego poety ziemi rodzinnej.