Oskar Kokoschka
Wilde visionair en schilder van de ziel
De grote Oskar Kokoschka werd geboren in het stadje Pöchlarn aan de Donau en droeg zijn Neder-Oostenrijkse wortels zijn hele leven met zich mee. Vandaag de dag is de gevierde schilder van het expressionisme en het Weense modernisme meer dan ooit aanwezig in zijn geboortestad.
Kunsthistoricus en Kokoschka-expert Bernadette Reinhold merkt op: "Pöchlarn heeft minder dan 4.000 inwoners. Dat Kokoschka hier geboren is - en dat zijn geboortehuis nu een museum en documentatiecentrumis - is echt opmerkelijk."
Overal in de stad is Kokoschka's aanwezigheid onmiskenbaar: grootschalige reproducties van zijn schilderijen sieren gevels, terwijl het Kokoschka Museum Pöchlarn - gehuisvest in zijn voormalige huis en aangrenzende schuur - een levendig, persoonlijk inzicht biedt in zijn leven en nalatenschap.
Oskar Kokoschka's levendige visuele wereld
Hoofdstukken over zijn leven en kunst
Zijn geboorteplaats in de Donauregio
Oskar Kokoschka bleef zijn hele leven nauw verbonden met zijn geboorteplaats Pöchlarn. Bernadette Reinhold, hoofd van het Oskar Kokoschka Centrum aan de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Wenen en een bekende Kokoschka-expert, legt uit: "Hij verwees steeds weer naar Pöchlarn in veel van zijn verhalen en geschriften. De oprichting van het documentatiecentrum in zijn ouderlijk huis was voor hem een 'blijvende thuiskomst'."
Volgens Reinhold was de Donau altijd een centrale plek voor deze kosmopolitische kunstenaar - of hij nu in Londen woonde, door het Midden-Oosten reisde of aan het Meer van Genève werkte: "Geboren worden aan een rivier, waar alles altijd in beweging is en gevormd wordt door invloeden die binnenstromen, dat betekende heel veel voor hem."
In de jaren 1950 werd Kokoschka benoemd tot ereburger van Pöchlarn.
Een meester in vele kunsten
Oskar Kokoschka was wat we tegenwoordig een multitalent zouden kunnen noemen. Hij schreef toneelstukken en verhalen, ontwierp decors voor theaters en mozaïeken voor kerken.
Maar bovenal schilderde hij - krachtig, expressief, emotioneel. Zijn buitengewone portretten, radicaal nieuw voor hun tijd, brachten hem internationale faam. In plaats van zich te richten op een getrouwe weergave, probeerde Kokoschka het diepere karakter en innerlijke leven van zijn onderwerpen te onthullen.
In zijn portretten zie je het optimisme van de mensen die hij schilderde, maar ook hun kwetsbaarheid, innerlijke conflicten en soms verdriet of pijn. Kokoschka's werk wordt vaak omschreven als "het schilderen van de ziel". Het vastleggen van de hele persoon op het doek - niet alleen zijn uiterlijke verschijning - was zijn ware artistieke doel.
Kunst, ballingschap en verlangen
Al op jonge leeftijd werd Oskar Kokoschka aangetrokken tot Wenen, waar hij de basis legde voor zijn latere roem. Kokoschka was vooral gefascineerd door gezichten - bijna de helft van zijn werken zijn hoofden. Hij schilderde portretten van Adolf Loos, Karl Kraus en vele politieke figuren.
Na de Eerste Wereldoorlog werd hij professor in Dresden. In 1923 nam hij verlof en keerde nooit meer terug; in plaats daarvan reisde hij jarenlang door Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten, en tekende en schilderde hij onderweg.
Toen de Nazi's zijn werk afkeurden, emigreerde hij naar Londen en maakte hij politiek geladen werken. Een thuisgevoel kreeg de onvermoeibare zwerver uiteindelijk aan de oevers van het Meer van Genève. Oskar Kokoschka stierf daar in 1980 op 94-jarige leeftijd.