De Geschiedenis van het Skiën in Oostenrijk
Skiën heeft een lange weg afgelegd sinds het ooit een omslachtige manier was om je voort te bewegen in de bergen. Tegenwoordig is het een van de populairste wintersporten – een mix van avontuur, traditie en passie. Oostenrijk, met zijn rijke Alpen-erfgoed, stond aan de wieg van die ontwikkeling en gaf vorm aan het skiën zoals we het nu kennen.
Een sleutelfiguur in de skigeschiedenis is Mathias Zdarsky, een Oostenrijker die vaak wordt omschreven als de "vader van het alpineskiën". Begin 20e eeuw was hij een van de eersten die op houten latten steile berghellingen afdaalde. Hij ontwikkelde de allereerste afdalingstechniek.
Daarnaast ontwierp hij de eerste stalen binding – een voorloper van de moderne skibinding – waarmee het mogelijk werd om veilig over steile hellingen te skiën. Met een lange stok stuurde hij zichzelf bij. Al snel werden de eerste skiwedstrijden georganiseerd: bergafwaarts, bergop en op vlak terrein.
Enkele jaren later verfijnden Hannes Schneider en Toni Seelos de sport verder door de steeldraai en de parallelle draai te ontwikkelen. Dit is het moment waarop alpineskiën echt van start ging. Na de oprichting van de allereerste skischool door Hannes Schneider in St. Anton am Arlberg in 1921 werden talloze skischolen opgericht. De lessen van Hannes Schneider zorgden voor een revolutie in het skiën, verbreedden de aantrekkingskracht en markeerden het begin van een wereldwijde beweging. Daarom wordt de Arlberg regio ook wel de "Wieg van het Alpine Skiën" genoemd.
Oostenrijk werd al snel het nieuwe Alpine Skicircuit. De "Oostenrijkse manier van skiën" verspreidde zich tot in Japan en de VS, toen Oostenrijkse skileraren de sport over de grenzen brachten. Skiën werd opnieuw revolutionair in de jaren 1950 toen een sportleraar genaamd Stephan Kruckenhauser de "wedel" techniek ontwikkelde. Hiermee kunnen skiërs de piste af met korte, elegante bochten waarbij de voeten dicht bij elkaar worden gehouden. Maar dat is allemaal verleden tijd: De meest gebruikte skitechniek is tegenwoordig carven - bochten met een grote radius die op de randen van de ski's worden genomen.
De Oostenrijkse skischool en haar technieken genieten wereldwijd veel respect – mede dankzij de Oostenrijkse skileraars. Al decennialang staan zij garant voor topkwaliteit. Hun professionaliteit en het vermogen om skiën met humor, charme en rust over te brengen, maken hen geliefd bij zowel professionele skiërs als recreatieve wintersporters.
Veel internationale skisupersterren komen uit wat oorspronkelijk eenvoudige agrarische bergdorpjes waren. Deze dorpen zijn sindsdien samen met de skisport gegroeid en geëvolueerd. In de loop van enkele decennia werden de infrastructuur en essentiële diensten ontwikkeld om het skiën voor iedereen toegankelijk te maken: de treinverbindingen werden uitgebreid, de eerste kabelbanen werden gebouwd, gevolgd door skiliften en verblijven om bezoekers te ontvangen. Lokale gemeenschappen richtten skiclubs op en organiseerden skiwedstrijden, waardoor steeds meer bezoekers werden aangetrokken. Langzaam maar zeker ontwikkelden de alpendorpen zich tot de populaire skibestemmingen die ze vandaag de dag zijn.
Toch hebben ze hun oorspronkelijke charme behouden en - wat zelfs in het Engels bekend is - hun Gemütlichkeit: het plezier van ontspannen met vrienden, genieten in een warme en gastvrije sfeer, en de mooie dingen van het leven waarderen.