Karyntia w Austrii – atrakcje turystyczne

Jedną z najbardziej znanych ścieżek rowerowych w Austrii jest 366-kilometrowa trasa Drauradweg, która została wyróżniona przez ADFC (Allgemeiner Deutscher Fahrradclub) czterema gwiazdkami. Prowadzi przez całą Karyntię w Austrii i oferuje przeżycia dla całej rodziny. W sześciu etapach jedzie się od punktu początkowego w Toblach/Dobbiaco w Tyrolu Południowym wzdłuż Drawy do celu w Marburgu/Mariborze na Słowenii. Główna część odcinka znajduje się w Karyntii. Ścieżka jest w obu kierunkach oznakowana i prowadzi głównie przez teren płaski, aby rowerzyści mogli w pełni podziwiać krajobraz naturalny. Ścieżka Drauradweg w Karyntii wypełniona jest również wieloma atrakcjami kulinarnymi w gospodach położonych na szlaku. W tym roku dostępny jest po raz pierwszy przewodnik kulinarny po gospodach na szlaku Drauradweg – Drau.Kulinarik.Büchl.

Niezapomnianym doświadczeniem jest także przebycie szlaku Alpe-Adria-Radweg o długości 410 kilometrów. Od miasta Mozarta – Salzburga w ciągu tygodnia przejechać można przez Park Narodowy Wysokich Taurów na słonecznym południu do Karyntii latem i przez granice Austrii do Włoch. Odcinek w Karyntii jest szczególnie atrakcyjny, ponieważ prowadzi przeważnie stromo od śluzy Tauernschleuse w Mallnitz do morza we Włoszech. Urozmaicony krajobraz jest również wyjątkowy: potężne góry, słoneczne doliny jezior - a im dalej na południe, tym delikatniejszy i łagodniejszy staje się krajobraz, aż wreszcie można wyprostować zmęczone stopy w Górnym Adriatyku. Drogę powrotną najwygodniej odbyć pociągiem wyjeżdżającym dwa razy dziennie z Udine.

Nazywana jest „rajem Karyntii“ i przypomina cudowną, bajkową krainę. Bardzo zróżnicowana pod względem kulinarnym słynie jednak z wyjątkowych produktów jabłkowych, głównie moszczu.

Jabłka hodowane w Dolinie Lavanttal noszą nazwy „Maschanska” (stara odmiana „żeleźniaka”), „reneta”, „grochówka” itd. Powstają z nich znane i cenione produkty, takie jak słynny perlisty moszcz, soki, musujące wino Apfelfrizzante czy ocet jabłkowy. Wczesnym latem ponad pół miliona drzewek owocowych zamienia całą dolinę w jeden wielki bukiet kwiatów – kwitnącą krainę Karyntię można przemierzać szlakami prowadzącymi przy rustykalnych wyszynkach. Polecamy odwiedzenie romantycznego Granitztal lub podziwianie 18-kilometrowego szlaku moszczu z kolejki „Mostlandexpress“.

Paolo Santonino, wiele podróżujący smakosz i sekretarz biskupa, który w XV w. trzykrotnie udawał się na inspekcję do Karyntii na polecenie patriarchy Akwilei, rozpływał się w swoich relacjach na temat jakości ryb w Gailtalu i jeziorze Pressegger See.

Dziś też nie brakuje w Karyntii chętnych na pysznego pstrąga, złotopstrąga lub lipienia serwowanego w regionalnych gospodach. Wiele osób zaopatruje się w świeże ryby w stawach hodowlanych.

W zapiskach biskupiego konesera pojawiły się także dwa obecne sztandarowe produkty regionu, będące podstawą do stworzenia kolejnego szlaku przysmaków, a są nimi: Gailtaler Speck i Gailtaler Almkäse, czyli boczek i górski ser, które wiele lat temu doczekały się własnych kulinarnych festynów (w czerwcu i wrześniu), przyciągających tysiące odwiedzających. Boczek ten schnie na powietrzu przez przynajmniej sześć tygodni i musi spełnić surowe kryteria jakości, wyznaczone dla tego wyjątkowego w skali europejskiej produktu Karyntii! Aromatyczny ser z Gailtalskich serowni także podlega surowej ocenie.

Kulinarnym festynem w Karyntii, odbywającym się w październiku każdego roku, jest Polentafest w Nötsch, w całości poświęcony złocistej kukurydzianej mące i pysznym daniom, które z niej powstają. Smakowita jest także Gailtalska „Kirchtagssuppe“, nazywana „kwaśną zupą“, podawana podczas imprez folklorystycznych, takich jak „Kirchtag“ lub „Kufenstechen“ (pokazy jeździeckie). Ten wywar z kilku gatunków mięsa, suto zabielany śmietaną i doprawiony ziołami, jest stałym punktem programu w kalendarzu kulinarnym. Jeśli powiemy, że i o tej zupie pisał Santonino, chyba nikogo to nie zdziwi!