Drogi wysokogórskie w Austrii: wspinaczka w Alpach

Drogi wysokogórskie Austrii, czyli świat ze szczytów i wieżyczek
Uroki wysokogórskiej wędrówki w Alpach polegają na tym, że z chwili na chwilę zanurzamy się w całkiem innym świecie. Tak, jak na drugim etapie szlaku Venedigera: Türmljoch to niby-ogród, w którym rośnie mnóstwo małych kamiennych wieżyczek – każdy przechodzący tędy wędrowiec kładzie kamień na jednej z nich, tym samym dodając coś od siebie do tego fantastycznego krajobrazu wysokogórskiego Austrii. Najpiękniej jest jednak, kiedy rozrywa się mgła, otwierając widok na pobliskie lodowce. Großvenediger to ten, który nie pcha się na pierwszy plan – czasami zasłaniają go chmury albo sam się kryje za swoim bocznym wierzchołkiem, kiedy indziej znowu wyciąga swój zadarty nos wprost do nieba.

Od schroniska wysokogórskiego do schroniska
Nie trzeba wspinać się na szczyt góry, aby ją poznać. W zupełnej ciszy okrążamy Großvenedigera i coraz bardziej się do niego zbliżamy. Chwila odpoczynku nad jeziorem Eissee – lśniącym turkusowo klejnotem położonym pomiędzy wznoszącymi się stromo skalnymi ścianami – i cisza staje się niemal odczuwalna. Przerywają ją tylko gwizdy świstaków, podczas gdy my moczymy stopy w chłodnej wodzie. Kiedy robi nam się błogo, zapominamy o wszystkich trudach całego dnia. Jednak droga wysokogórska do kolejnego miejsca, w którym możemy się odprężyć, nie jest długa – najbliższe schronisko już niedaleko!

Karwendel to masyw górski pełen kontrastów. Szlak biegnie wśród górskich łąk, skrajem bagien, brzegami górskich potoków, wśród skalnych ścian i wąwozów. Szlak przez Karwendel prowadzi przez południową część pasma górskiego Karwendel. Niezapomniane wrażenie pozostawia kontrast pomiędzy dziką przyrodą masywu a tętniącą życiem doliną Innu.

Jakie zwierzęta wysokogórskie w Austrii czekają na trasie? Wychodzimy z płaskowyżu Seefeld, drogą przez las i hale, w wysokie góry. Na stromych, pokrytych łąkami zboczach górskiego grzbietu żyje wiele zwierząt, w tym kozice i koziorożce. Przy dobrej widoczności można przez lornetkę wypatrzyć nawet orły przednie, majestatycznie krążące ponad szczytami, lub na skraju drogi dostrzec chronione austriackie odmiany storczyków, jak kukułka szerokolistna czy buławnik czerwony.

Na wędrówkę wysokogórską w Austrii szczególnie polecane jest późne lato, kiedy pogoda jest stabilna. Pięć schronisk Związku Alpinizmu oprócz noclegów oferuje solidne posiłki i możliwość wymiany doświadczeń z innymi pasjonatami gór przed wyjściem na spotkanie następnego dnia.

Kto zdecyduje się wyruszyć w wyprawę wysokogórską w Alpy na ambitny wysokogórski Szlak przez Stubai wokół doliny Stubai, zostanie nagrodzony pejzażami, które po prostu uszczęśliwiają.

Z widokiem na Zuckerhütl, najwyższy szczyt Alp Sztubajskich. I jezioro „Blaue Lacke” na Szlaku Dzikich Wód, którego wody lodowiec zabarwił na błękitno-turkusowy kolor. Łagodne górskie hale z szemrzącymi potokami, kamienne pola z cichymi, górskimi jeziorami i widokiem na jęzory lodowcowe. Witamy w raju!

A kto ma chęć tylko na jeden czy dwa etapy długodystansowego wysokogórskiego szlaku przez Stubai, z każdego z ośmiu schronisk może wrócić do doliny, a potem komunikacją publiczną do miejscowości Neder i Fulpmes.