Sneeuw – rustgevend, zinnenprikkelend, vol verrassingen
De winter in Oostenrijk is gemaakt voor stilte, innerlijke rust en ontspanning. Hij roept echter ook op tot het herontdekken van de natuur en het achterhalen van de geheimen van de sneeuw.
Het licht van fakkels werpt een nieuw licht op het winterlandschap in Oostenrijk. Maar waarom ziet iedereen die met een fakkel door de duisternis loopt er zo ontspannen uit? Samen met Lisa Flatscher, bergwandelgids uit Waidring, ervaren we het wonderbaarlijke effect van een winterse fakkeltocht.
Het is januari en de sterren staan aan de hemel in het Tiroolse Pillerseetal. Een witte deken van sneeuw ligt over het landschap. De lucht is droog en koud – onze adem vormt kleine wolkjes voor ons gezicht, maar gelukkig geven de vlammen van onze fakkels een beetje warmte. Sinds we Waidring achter ons hebben gelaten, vormen de fakkels het enige licht in de duisternis. Van bovenaf moet het eruitzien, alsof een lichtgevende oranje slang zich door het donker een weg baant. Het voelt alsof we met elke stap terug in de tijd gaan – want 100.000 jaar geleden, kort na de ontdekking van het vuur, trokken onze verre voorouders op deze manier ook al door de winternacht.
De sneeuw knerpt zachtjes onder onze laarzen terwijl we bergop door het besneeuwde bos stappen. Alleen het geluid van onze stappen is te horen – voor de rest alleen maar stilte. Ook al zijn we met z'n achten, er is niemand die iets zegt. De vlammen van onze fakkels, die geheimzinnige schaduwen werpen op de bomen, trekken onze volledige aandacht. In het mystieke schijnsel van onze fakkels zien ze eruit als reuzen, die hun met sneeuw bedekte armen naar de hemel uitstrekken. En de blik op de hemel is overweldigend: zodra we het bos verlaten, zien we plotseling talloze sterren aan de hemel fonkelen. “Ik heb heel lang niet zo'n mooie sterrenhemel gezien,” fluistert een van ons vol verbazing.
Minder is meer. Dat is het aantrekkelijke van een avondwandeling. Omdat we minder zien, worden onze andere zintuigen op scherp gezet. “In het donker ‘zien’ we heel andere dingen dan overdag: we lopen langzamer en bewuster, we nemen onze omgeving anders waar,” zegt Lisa.
En wij merken deze veranderde waarneming nu ook zelf – onze in de genen verankerde instincten komen in actie.
We horen plotseling geluiden in het bos, nemen geuren waar, die we overdag misschien niet zouden opmerken en ontdekken sporen van dieren in de sneeuw.
Ook de sneeuwkristallen schitteren in de kou van de avond en in het schijnsel van de fakkels, heel anders dan overdag.
En zonder de fakkels zou de hele beleving maar half zo indrukwekkend zijn. “Vuur doet iets met mensen,” zegt Lisa terwijl ze het meditatieve effect van de fakkelwandeltocht uitlegt. “Misschien komt het doordat je je tijdens het lopen op de vlammen concentreert. Er is geen ruimte voor afdwalende gedachten – je blijft bij jezelf.” Wij voelen het ook: het vuur van de fakkels inspireert en ontspant. Het is een heerlijk gevoel om onderdeel te worden van de natuur en tot jezelf komen.
Langzaam keren we via het besneeuwde bospad terug naar het beginpunt van de tocht. We stappen uit de duisternis van het bos en zien de straatverlichting in het dorp op ons afkomen. Dat plotselinge licht doet onze ogen knipperen. De wereld van alledag heeft ons weer te pakken – jammer eigenlijk! We waren maar een uur onderweg, maar toch voelt het alsof we heel lang en heel ver weg zijn geweest.
Dorfstraße 25
6384 Waidring
Oostenrijk
Auteur: Christina Zarnhofer
De winter in Oostenrijk is gemaakt voor stilte, innerlijke rust en ontspanning. Hij roept echter ook op tot het herontdekken van de natuur en het achterhalen van de geheimen van de sneeuw.
Tijdens een winterwandeling door de sneeuwlandschappen van Oostenrijk laat de winter zich van een rustige kant zien. Ontdek hier de mooiste wandelroutes in de winter.